Voor 50€/jaar geeft u een kind een toekomst!

Steun hen, doe een gift!

Naar Home pagina

Alhoewel noodhulp niet onze doelstelling is, was vzw Martin De Kegel de eerste organisatie die na de tsunami van 26 december 2004 met noodhulp startte. Al op 27 december 2004 stortten we een eerste bedrag aan een 100-tal gezinnen voor de aankoop van voeding en levensnoodzakelijke goederen.

Omdat velen wisten dat wij in Sri Lanka projecten lopen hadden, kregen wij heel wat spontane giften van mensen die de noodlijdenden wilden helpen. Chris Baert, toenmalig journalist bij de VRT, nam een CD op waarvan de helft van de opbrengst aan onze organisatie geschonken werd. Er werden verschillende benefietactiviteiten ten voordele van onze werking georganiseerd en we kregen steun van mensen van Inter Partner Assistance, een overkoepelende verzekeringsmaatschappij in Brussel.

Met deze gelden hielpen we vissersfamilies met nieuwe boten en vissersmateriaal, bouwden we in Payagala 7 nieuwe vissershuisjes, hielpen we met de heropbouw van een middelbare school van 700 leerlingen in Negombo en herstelden we een brugje voor rijstboeren in Kurunagala. De jaren nadien volgde steun aan vele andere (herop)bouwprojecten.


Hieronder enkele foto's van een vissersdorpje die we na de tsunami geholpen hebben:


En hieronder het "Tsunami getuigenis" artikel uit de rubriek Actualieit:

Op zondag 26 december 2004 vond een zeer zware zeebeving plaats in de Indische Oceaan, die een vloedgolf veroorzaakte die zich in verschillende richtingen over de Indische Oceaan verplaatste. De catastrofe wordt gezien als een van de ergste natuurrampen in de recente geschiedenis.

Sri Lanka was een van de zwaarst getroffen gebieden. Het officiële dodental was meer dan 38.000. Eén miljoen mensen werden getroffen door de vloedgolf, er werden circa 14.000 mensen vermist en vierduizend gewonden geteld. De noodtoestand werd uitgeroepen.

Hieronder enkele pakkende getuigenissen van de verantwoordelijken van onze organisatie te plaatse. 

Rapport 1 NL

Sri Lanka - Gevolgen van de Tsunami

De kolossale vloedgolf van 26/12/04 teisterde de kuststreken van Sri-Lanka, en verwoestte de gouden stranden en doodde de bewoners van vooral het zuiden, westen en oosten. Bij het ontwaken, nam de Tsunami meer dan 30 000 mensenlevens, 179 000 gezinnen moesten zich verplaatsen, meer dan 1 miljoen mensen werden getroffen. Onder de doden zijn 18 000 kinderen. Benevens de steden, hotels, huizen, voertuigen, boten, treinen en bussen, die volledig vernield werden zijn ook nog eens 41 scholen in 13 districten totaal onbruikbaar en 71 scholen zijn gedeeltelijk vernield, zodat de kinderen het nieuwe schooljaar niet kunnen starten.

800 vluchtelingenkampen zijn opgezet in 224 scholen om de slachtoffers te herbergen. Sommigen zijn ondergebracht in kerken, tempels en conventen. De heropening van scholen is uitgesteld. Er vond nooit eerder een catastrofe van deze omvang plaats in Sri Lanka.

Tegelijkertijd is er nooit zoveel solidariteit geweest tussen de Sri-Lankanen onderling. Ondanks het feit van etnische, religieuze en politieke verschillen en spanningen is deze spontane uitbarsting van verdriet en een wil om te helpen, een hoopvol teken van verzoening en vrede. Voedingswaren, water en kleding werden zowel geschonken door privépersonen, instellingen en de staat.

Medicijnen, tenten, dekens en medisch personeel stromen van alle landen ter wereld toe. Al deze middelen zijn goed om de onmiddellijke nood te lenigen, maar wat daarna?

De getroffenen moeten opnieuw gehuisvest worden. De huizen moeten opnieuw voorzien worden van bedden, stoelen, kookplaatsen, tafels.... De kinderen moeten uniformen, schoenen en boeken hebben. Handelaars en fabrieken dienen nieuwe gebouwen en machines te hebben. Vissers dienen boten en visgerei te hebben.

CWM heeft in bepaalde vissersdorpen en steden die bij de beweging behoren geïdentificeerd. Wij hebben een onderzoek ingesteld en prioriteiten vastgesteld.

Hierna volgt ons actieplan:

  1. concrete acties: onmiddellijk keukengerei, meubilair en schoolgerief ter beschikking stellen. Ouders en kinderen op mentaal gebied bijstaan.
  2. Plaatsnamen: (a)Zuidkust: 1) Payagala – 2)Matara (b)Zuidwestkust: 1)Hendala (Preethipura) – 2)Negombo
  3. Locaties: (a) Kuda Payagala, Maha Payagala (b) Matara (stad) (c) Hendala Preethipura – huis voor mentaal gehandicapten. (d) Negombo (Munnakkara/Kuttiduwa)
  4. Doelgroep: vissersfamilies in Payagala en Negombo; gehandicapte kinderen en families in Prithipura; CWM-families in Matara
  5. Objectief: de gemeenschap heropbouwen in het licht van een nieuwe start in hun nieuwe huizen.
  6. Geplande activiteit: hergroeperen van de mensen in de vluchtelingenkampen in families teneinde zelf bedruipend te worden. Iedere familie voorzien in hun basisbehoeften: eten, kleding, jobs en opvoeding van de kinderen.

In Payagala:

Er zijn 150 families die voor 90% van de visvangst afhankelijk zijn. Er zijn ongeveer 450 kinderen. Al hun huizen zijn verwoest. Zij zijn gehuisvest in Maggona (St Vincent Home voor kinderen) 8 km van hun dorp.

Het gemiddeld gezin bestaat uit 5 personen. Wij hopen om iedere familie van een keuken te voorzien, zodat ze zelf kunnen koken in plaats van afhankelijk te zijn van een centrale kookplaats waar voor ongeveer 1600 mensen wordt gekookt. Iedereen heeft een andere smaak en zou graag zijn eigen voedsel koken. Wij zullen ook de school van boeken voorzien en andere benodigdheden, zodanig dat de kinderen kunnen studeren. Er moet ook een team komen om de trauma's te helpen verwerken.

In Prithipura:

Er leven 75 gehandicapte mensen in een home. Zij zijn hun bedden en rolstoelen kwijt. Zij moeten voorzien worden van bedden, matrassen en linnen.

In Negombo:

Onze vissersfamilies zijn hun huizen niet verloren maar wel hun boten en vissersgerief. Wij hebben hun voedselvoorraden gegeven tot zij opnieuw kunnen gaan vissen. Ook schoolgerief verstrekken is een prioriteit.

In Matara: In Matara zijn er 30 katholieken gestorven waarvan 10 lid waren van de CWM. Dringende hulp aan onze leden en hun families kan enkel gegeven worden in de mate dat er fondsen ter beschikking zijn. Op lange termijn zullen wij hun middelen geven voor de heropbouw zoals onderdak, meubilair, schoolopleiding. Wij zullen ook middelen moeten ter beschikking stellen om handel te kunnen drijven, ook boten en visgerief.

Samen met de regering en andere organisaties zullen wij alles in het werk stellen om onze mensen te helpen en Sri Lanka herop te bouwen.

Uw hulp wordt ten zeerste geapprecieerd en wij waarderen uw solidariteit in deze crisissituatie.

Joseph Anthony Shiran Maithri

Nationaal voorzitter nationaal penningmeester

CWM SRI LANKA - 05/01/2005