Een Reisverslag uit 2014, geschreven door Lieve.
De reisverslagen werden meestal als e-mail verstuurd tijdens de reis zelf. Vaak geschreven op een querty computer van een bestuurslid of in een internetcafé, soms op een eigen laptop en uitzonderlijk zelfs op een smartphone.
De teksten zijn niet gewijzigd en vormen een authentiek relaas van de reis, sfeer, ervaring en bovenal van de toestand van Sri Lanka op dat ogenblik.
Dag iedereen,
Vandaag eventjes de tijd nemen om wat nieuws te sturen. Eric, Ronnie en Anne zijn momenteel naar de oude site in Anaradhapura, maar ik heb dat al wel 6 keer gezien dus het hoeft voor mij niet meer.
We zijn gestart in Negombo, en hebben daar al een en ander beleefd!
Het bezoek aan het ziekenhuis waar de vrouw van Christopher verblijft liet wel een indruk achter! een donkere, snoezelige ruimte waar 8 vrouwen op een bed liggen, met hun bezittingen naast hen. de familie moet zorgen voor hun eten, en er is een vrouw die moet betaald worden voor de verzorging en het helpen bij toiletbezoek en dgl.
het is een soort van prive ziekenhuis, dat een kruidenbehandeling doet. Dat was de wens van de vrouw.een operatie wou ze niet.
op de avond van ons vertrek uit Negombo hebben we het meisje gezien dat bij het begin van onze Foundation een hartoperatie onderging op onze kosten. Zij zit nu in haar 2de jaar van de univ, en doet het uitstekend. zij studeert via ons scholaship. zij doet handel, en moet nog 2 jaar doen. Ze spreekt goed Engels en was blij dat ze ons kon ontmoeten. Wij waren trouwens misschien nog blijer dan zij! Het doet deugd om zo iemand te ontmoeten waarvan je weet dat het zonder onze hulp nooit hetzelfde zou zijn geweest! Het meisje wil later in een bank gaan werken.
In Colombo bij Consey hebben we opnieuw de vrouwen van de vrouwenwerking ontmoet. Zij zijn ook zeer goed bezig, Zij hebben mooi werk gelverd met het maken van onze wenskaarten en ovenwanten en dgl.... goed bezig daar.
In Payagala hebben we ook de vrouwen ontmoet: het naaiatelier, de varkenskwekerij, en de groepsleidster. Het was leuk praten, en de vrouwen lijken erg tevreden!
Gisteren zijn we met de mannen naar Eric zijn paradijselijk eiland geweest. Veel van de mensen herkenden hem nog.... De toiletten worden goed gebruikt, en zijn goed onderhouden. Eentje is de deur kapot, maar dat zal wel hersteld worden. De wandeling op het eiland is natuurlijk een zeerleuke belevenis: een stralende zon, een verkoelend windje, en een uitzicht op de Lagune, met de kleurrijke bootjes. Vriendelijke mensen, joelende kinderen die ons opwachtten aan de kerk, en een haag moesten vormen en applaudiseren als we aankwamen. Deze kinderen zijn nog heel gelukkig met een snoepje en een balon.... watzijn ze mooi met hun donkere huid, hun witte tandje en hun eeuwige glimlach! De kleinsten dagen elkaar uit om ons aan te raken..... de oudsten proberen ons aan de praat te krijgen metde 5 woorden Emgels die ze kennen (de leraar kent er misschien wel 6!)
De krabben, verse vis, scampi en inktvis die ze voor ons klaarmaaketen kwamen recht uit de zee, en met een minimum aan kruiden... zo kan je ze echt waar nergens anders eten!!!!
De boottocht naar en van het eiland is natuurlijk ook een niet te missen attractie dus de eerste dag van de mannen was supper! We hadden 's morgens al een heel mooie Hindoetempel bezocht, en ook de vismarkt van Chilaw.... meer moet dat niet zijn voor Nonkel Ronnie.
Vandaag kwamen we naar Anaradhapura, voor een bezoek aan de bio rijstboer. Nonkel Ronnie is in zijn nopjes.... op deze rijstboerderij worden zaden gekweekt op de oude biologische manier, oude Sri Lankaane varieteiten, die in onbruik geraakt waren, maar veel gezonderzijn dan de moderne methode van rijst kweken. We liepen op het zonnige rijstveld (paddy) en we kregen uitleg over de teeltechnieken, en de hulp die de waterput daarbij is die we twee jaar geleden geschonken hebben. De machines die vorig bezoek niet gebruikt konden wortden wegens te weiig stroom zijn nu ook in werking, nadat we geholpen hebben bij de financieringvan de stroomvoorwziening.
We werden ook uitgenodigd bij Brian thuis, een kleine rijstboer die aan zijn huis een kleuterschooltje heeft, de Mihintale Preschool, grotendeels gefiancierd door de St Clemensschool van Hoeilaart.
Dit was in grote lijnen wat we tot nu toe beleefden... Er is nog veel meer, maar het internetcafe gaat sluiten, dus.....
Aan iedereen warme groetjes, we denken aan jullie maar we genieten volop! sorry voor de fouten, geen tijd om te herlezen, ze gaan sluiten hier
Lieve