Een Reisverslag uit 2015, geschreven door Lieve.
De reisverslagen werden meestal als e-mail verstuurd tijdens de reis zelf. Vaak geschreven op een querty computer van een bestuurslid of in een internetcafé, soms op een eigen laptop en uitzonderlijk zelfs op een smartphone.
De teksten zijn niet gewijzigd en vormen een authentiek relaas van de reis, sfeer, ervaring en bovenal van de toestand van Sri Lanka op dat ogenblik.
Vol verwachting vertrokken we op 15 januari. Deelnemers aan de reis: Lieve Pappaert, Anne Raman, Eric Van Rysselberghe en ikzelf. Annemie Decrem en Stefaan Detandt zijn al in Sri Lanka, en zullen ons 2 weken vergezellen.
's Nachts aangekomen, maar na enkele korte uren slaap op vrijdag voormiddag naar Negombo getrokken om onze aankopen te doen in de plaatselijke winkeltjes. Niet te lang getreuzeld, want in de namiddag staat een bezoek aan het 'mental hospital' op het programma.
We financierden vorig jaar 15 matrassen voor de bewoners van de instelling. Toch moesten we vaststellen dat op een aantal bedden nog steeds heel erg vervuilde matrassen lagen. Toen we onze ontgoocheling uitten, kregen we als verklaring dat deze bedden beslapen worden door mensen die helemaal incontinent zijn. Als men op die bedden de nieuwe matrassen legt, zijn deze na een maand even vuil en smerig. Er werd dus gekozen om de matrassen te geven aan de mensen die ze wel proper kunnen houden, met een doorschuifsysteem. Voor de toekomst stelden we voor om een aantal sportmatjes aan te kopen die heel gemakkelijk met water kunnen gereinigd worden. Deze kunnen dan perfect gebruikt worden door de mensen die incontinent zijn. Bij ons bezoek in juli zullen we dit opnieuw evalueren.
Zaterdag op weg naar Kandy. We hebben afspraak in de namiddag met de leden van het comité voor de jaarlijkse algemene vergadering. We kunnen de algemene vergadering starten in het hotel, en het eerste deel van de vergadering wordt afgewerkt. We praten over de evaluatie van de projecten voor 2014. We kunnen tevreden zijn over de resultaten. 's Anderendaags is er weer vergadering, ditmaal over de vooruitzichten en de 'requests' voor 2015. We merken dat de leden van het comité op een goeie manier met de projecten omgaan. Ieder neemt op zijn manier, en volgens eigen mogelijkheden zijn verantwoordelijkheid.
Op maandag 19/01 brengen we de mannen naar Pollonaruwa, waar ze zullen meehelpen aan het aanboren van waterbronnen en het bouwen van een watertoren voor een dorp waar rijstboeren wonen. Ze zullen hier werken tot donderdag. De vrouwen willen intussen naar Baticoloa gaan waar we op dinsdag de vrouwenprojecten bezoeken. 5 jaar geleden begonnen we hier met 15 vrouwen die micro kredieten kregen om een huisarbeid op te starten. Intussen is er reeds heel wat van de kredieten terugbetaald. We konden de bankrekening inkijken en we konden zien dat er regelmatig terugbetalingen gebeuren. In december 2014 konden 7 nieuwe projecten opgestart worden. 4 van deze vrouwen (weduwen) konden we bezoeken, ondermeer een vrouw met 2 kinderen waarvan het dochtertje zwaar gehandicapt in een rolstoel zit. Haar man is overleden na een auto ongeval in Colombo. We waren blij te zien hoe dit project dat 5 jaar geleden is opgestart, verdergezet wordt, en ook uitbreiding neemt, zonder dat we er zelf nog moeten in tussenkomen. We houden er wel aan om dit regelmatig te bezoeken. Dit om de plaatselijke verantwoordelijken te motiveren, en onze dankbaarheid te uiten.
Op woensdag is er een toeristisch bezoek aan Trincomalae gepland. We genieten er van.
Donderdag gaan we terug naar Pollonaruwa: de mannen ophalen. Na de middag bereiken we de werkplaats: ze moeten nog wat afwerken. Er werd een diepe put geboord om een waterreservoir van drinkbaar water te voorzien dat kan gebruikt worden door de dorpelingen. Dit is een enorme verbetering zowel voor het welzijn van de mensen, als voor de landbouw. In deze regio had het eind 2013 tot half 2014 niet geregend, wat voor enorme problemen heeft gezorgd: totaal mislukte rijstoogst!
De donderdagavond werd ons verblijf in Sri Lanka abrupt afgebroken: er kwam bericht vanuit België dat ons vader stervend was.
De rest van het programma: het weeshuis in Nuwara Eliya, het bezoek aan de straatkinderen van Rathnapura, de
School voor mentaal gehandicapte kinderen werd verder afgewerkt door Lieve, Annemie en Stefaan.